Terugblik op Crossing the abyss 3 – Being with

Hieronder vindt u nog eens alle teksten
die rondom de conferentie Crossing the abyss 3 – Being with
op de site zijn verschenen:

 

het programma
praktische informatie
waarom dit seminar
freek dhooghe
will hall
huguette beyens

PROGRAMMA SEMINAR

vanaf 12.30 uur onthaal

13.00 uur Introductie van het thema “Being with”door Huguette Beyens,

initiatiefneemster en professioneel begeleidster

13.30 uur Will Hall spreekt over “Being with”

met de vertaalslag naar begeleiding bij crisis, trauma en verlies
vanuit zijn ruime ervaring als internationaal professioneel begeleider,
trainer in Peer support (gelijkwaardige ondersteuning bieden)
en Recovery (zich hervinden) en als ervaringsdeskundige.

Aanvullend interactie met het publiek.

Met Nederlandse vertaling.

15.00 uur Koffie en thee-pauze met wafel en taart.

15.45 uur Freek Dhooghe spreekt over “Being with”

vanuit zijn jarenlange ervaring als klinisch psycholoog
met een vertaalslag naar de praktijk van het geven van ondersteuning in “La Traversière’ (een résidentielle therapeutische gemeenschap) en VRINT (mobiele zorg voor jongeren in crisis) met aanvullend interactie met het publiek.

16.45 uur Muzikaal intermezzo

17.00 uur Diverse hedendaagse vormen van “Being with” door Huguette Beyens

17.30 uur Afronding

 

PRACTISCHE INFORMATIE

DATUM EN PLAATS

Op woensdag 3 april 2019 van 12.30 uur tot 17.30 uur wordt het seminar gehouden in het

Don Bosco Centrum aan de Ortolanenstraat 6 in Kessel-lo (Leuven).

Het centrum ligt op wandelafstand, ongeveer 20 minuten, van het station Leuven. Neem de noordzijde, ga naar rechts de Martelarenlaan op, steek over en neem de straat links die schuin toekomt, de Willem Coosemansstraat. Loop die uit tot aan de rotonde en ga dan links met de bocht mee naar de Albert Dejonghestraat.

Op het einde links de Platte-lostraat in. Tweede links ligt het Centrum.

Er vertrekt ook aan het station van Leuven een bus, lijn 3 van perron 7 naar Lubbeek of Pellenberg. Afstappen aan de Duivenstraat in Kessel-lo even terug wandelen over de Platte-lostraat naar de hoek met de Ortolanenstraat.
Daar is het Don Bosco centrum.

AANMELDING

Aanmelding en algemene info op: 080-517087

Aanmelding kan ook via mail op: info@hetlevenssnoer.be of op info@poustinia.be

KOSTEN

Kosten bedragen: € 35,00 per persoon; kom je samen dan betaal je € 30,00 per persoon

€ 20,00 p.p voor ervaringsdeskundigen, studenten met lage inkomens

Na aanmelding ontvang je een betalingsverzoek; na betaling is je inschrijving definitief.

In de kosten zijn inbegrepen het hele programma alsmede de drank en de taart tijdens de koffiepauze.

ORGANISATIE

De organisatie is in handen van de

VZW Het Levenssnoer en Huize Poustinia – Beho 108 – 6672 Beho

Verantwoordelijke voor de conferentie wat de inhoud betreft: Huguette Beyens

Verantwoordelijke voor de conferentie wat de organisatie betreft: Willem Versteeg

WAAROM DIT SEMINAR

Crossing the abyss III – woensdag 3 april 2019

“Being with” – Aanwezig zijn

een uitnodiging om nabijheid en afstand nemen menswaardig te leven

 

‘Wat is het meest wonderbaarlijke ding op de wereld ?,

vroeg men aan Yudhisthira.  Hij antwoordde:

‘Het meest wonderbaarlijke in de wereld is dat er rondom ons overal mensen

aan het sterven zijn, terwijl wij niet beseffen dat het ons kan overkomen.’

Uit de Bhagavad Gita

 

Veel mensen staan vroeg of laat voor de uitdaging om met omstandigheden te dealen die veel van een mens vragen.

De aanleiding kan het verlies van een dierbare zijn, een schok, het verwerken van een ziekte of de gevolgen van een ziekte, het verlies van een land, familie, job, een ongeval of geweld in allerhande vormen.

Vóór je het ten volle kan beseffen beland je in een gemoedstoestand die je overweldigt en waarbij het niet evident is om vaste grond onder de voeten te voelen. Soms voelt het verlies van vaste grond als een aardverschuiving.

Je bevindt je tussen wie je was en wie je nog niet kan zijn en de vraag rijst waar ben je dan.

En misschien hoor je je jezelf dan zeggen: Ik weet het niet meer of ik weet niet meer wat ik in mij kan aanspreken om de situatie aan te kunnen.

Soms is het zo ingrijpend wat je meemaakt dat het jou verwart: je kan niet meer terugvallen op de vaardigheden waarover je beschikt om jezelf te oriënteren.

En wie helpt jou dan om deze of andere vaardigheden aan te spreken om veilig je weg verder te zetten.

Wat je ervaart geeft jou het gevoel:  Ik kan het even niet alleen aan en ik heb nood aan iemand die naar me kijkt en met mij praat en me de tegenwoordigheid van geest spiegelt om me te kunnen oriënteren in het vreemde onbekende gebied dat ik nog moet leren verkennen en waarin ik onvoorbereid terecht ben gekomen.

Gevoelens die herkenbaar zijn voor wie te maken kreeg met traumatische ervaringen van welke aard ook.

Het zijn omstandigheden waarin nabijheid en mededogen een wezenlijk verschil kunnen maken voor hoe je deze moeilijke momenten leeft.

En hoe kan je als familielid en hulpverlener deze nabijheid invullen en waarin verschilt mededogen van medelijden en het gevoel van meegesleurd te worden in wat de ander als moeilijke doorgang in het leven leeft?

Hoe aanwezig blijven zonder zelf de grond onder de voeten te verliezen?

En wat kan zowel degene die het leeft als degene die getuige is van wat je doormaakt omkaderd worden?

Wat verbindt hen en wat ondersteunt hen beiden?

Wat bevordert de helende dialoog?

Welk klimaat is hiervoor nodig?

Is het kader hierbij helpend?

En wat nog meer dat bij nadere reflectie en eerlijk bevragen van wat er speelt in het zicht kan komen?

 

Hierboven zie je een symbolisch werk van William Blake, die als kunstenaar heel scherp de grote thema’s van het leven in beeld kon brengen.

Het schilderij draagt als titel Mededogen en is geïnspireerd door een tekst van William Shakespeare: ‘Mededogen als een naakte, pasgeboren baby die tegen de tegenslag ingaat, of als hemelse engel te paard.’

Woorden die om enige reflectie vragen maar ook aangeven dat het gaat om het aanspreken van een vermogen dat raakt aan onbevangen en onbevooroordeeld kijken en niet betrokken raken en om de kracht om niet geheel verslonden te worden door wat aangrijpend en ingrijpend aanvoelt zodat het zicht op het geheel behouden wordt.

En ook al lijkt dit alles niet evident het gaat ook om een proces leven waarin je ervaart en leert hoe je dit dan in de praktijk kan belichamen en wat daarin als helend voor alle betrokkenen kan worden ervaren.

Hierbij kunnen getuigenissen en gedeelde ervaringen van mensen die beroepsmatig telkenmale weer opnieuw uitgenodigd worden om respons te geven op noden die een mens niet onberoerd laten, een perspectief openen om anders maar zeker heel sterk aanwezig te zijn en aldus de kwaliteit van leven voor jezelf en de ander verbeteren.

Een kwaliteit van leven die niet los kan worden gezien van wat bovenaan in het citaat uit het oude Indische epos de Bhagavad Gita wordt verwoord.

Wat een ander kan overkomen kan mij overkomen en zonder voldoende weerbaarheid kan ik in een situatie belanden dat ik mijn kwetsbaarheid niet meer kan hanteren zonder de aanwezigheid van een ander die mij het gevoel om samen erdoor heen te gaan spiegelt zonder zichzelf te verliezen en grenzen te overschrijden.

Als gids ben je niet de weg maar je hebt wegen leren bewandelen die jou vertrouwd hebben gemaakt met wat je onderweg kan tegenkomen.

De illusie dat wat een ander overkomt mij niet zal overkomen is de illusie die de mens van het perspectief berooft dat we over vermogens beschikken om menswaardig met lijden om te gaan.

 

 

In deze geest nodig ik ieder die zelf met deze thema’s geconfronteerd wordt en op een eerlijke authentieke wijze hierover met mensen wil uitwisselen om deel te nemen aan het seminarie waarin het thema “aanwezig zijn” centraal staat en waarin we ook op de aanwezigheid kunnen rekenen van enkele mensen die er beroepsmatig dagelijks mee te maken krijgen en bereid zijn hun ervaring vakkundig te delen.

En dit in een geest van medeleven zoals Joan Halifax zo krachtig in deze woorden benoemt:

‘Medeleven is het vermogen om te leren wat de aard van het lijden is

en ook om te herkennen dat ik niet buiten dit lijden sta.’ 

Van harte welgekomen,

© Huguette Beyens   

 

 

DOELSTELLING VAN DIT SEMINAR

Het bouwen van bruggen tussen diverse vormen van ondersteuning bieden aan mensen in crisis door een levendige dialoog op gang te brengen tussen mensen die in de praktijk werkzaam zijn in het begeleiden van mensen en bereid zijn hun ervaring en professionele kennis ten dienste te stellen aan een grotere verbondenheid op het vlak van hulp verlenen aan mensen in geestelijke en fysieke nood.

Deze nood kan allerlei vormen aannemen en het gevolg zijn van allerlei moeilijke situaties die aanleiding kunnen zijn tot schok, crisis, onvermogen om te dealen met, behoefte aan ondersteuning om het hoofd te bieden aan.

Alsook om met een open mind ruimte te scheppen voor het delen van informatie die perspectieven opent en kansen biedt tot een betere oriëntatie in mogelijkheden tot herstel die zowel aansluiten  bij de realiteit van wat zich toont als bij de diepere dynamiek die erin beweegt en moeilijk te vatten is.

Aan de basis beweegt ook de visie dat verbondenheid creëren en bruggen slaan de uitdrukking kan zijn van het besef dat ieder vroeg of laat in het leven in een situatie terecht kan komen waarin de steun van de gemeenschap nodig is om het lot weer in eigen handen te kunnen nemen en de eigen waardigheid te behouden.

Het Levenssnoer is een non-profit orgaan dat zijn zetel heeft in Huize Poustinia dat al 35 jaar in vele vormen ondersteuning biedt aan mensen die oriëntatie zoeken voor levensthema’s en hoe respons geven aan crisis, trauma en geestelijke en fysieke nood.

Om dergelijke activiteiten op gang te brengen beschikt ze over beperkte financiële middelen en poogt ze de financiële bijdrage zo laagdrempelig mogelijk te houden.

Wie om een of andere reden met de genomen initiatieven wil sympathiseren en deze werking wil steunen kan dit door te storten op steunfonds van de VZW Levenssnoer te Beho: Triodosbank BE19523080387312

 

 

FREEK DHOOGHE

 

 

“In 1985 kwam ik met pak en zak aan in La Borde in Frankrijk en werd bij aankomst vriendelijk verzocht mee te helpen afwassen. Daarna kwam een tweede stage als klinisch psycholoog in Kortenberg. En aangezien ik geen wapens wou dragen, heb ik twee jaar burgerdienst gedaan in de therapeutische gemeenschap La maison du Wolvendael in Ukkel.
Doorheen de daar heersende conflicten ontstond er een groepje dat iets nieuws wenste te starten, en na lang zoeken vonden we in Nijvel een huis en hebben we via een Riziv-overeenkomst een nieuwe therapeutische gemeenschap kunnen oprichten: la Traversière in 1990 en 10 jaar later het dagcentrum La Fabrique du Pré.
Ik heb daar 25 samen geleefd/gewerkt met psychiatrische patiënten vanuit de stijl van la Borde, de institutionele psychotherapie, het benaderen van het ziek-zijn vanuit de antropopsychiatrie van Jacques Schotte, Léopold Szondi, het werken vanuit de notie van het dagdagelijkse leven, clubwerking en nog veel meer.
Sinds twee jaar ben ik gestopt in Nijvel, en werk ik half-tijds bij VRINT, en vind ik een nieuw elan in het ontmoeten van jongeren en hun families die voor de eerste keer in hun leven te maken krijgen met psychotische verschijnselen.
Gekleurd door de Franse psychiatrie, nog steeds verbaasd over wat psychotische ervaringen zoal kunnen zijn, en nu ook, naast het luisteren en aanwezig zijn, aan de slag met EMDR hoop ik een beetje vaste grond te creëren voor die mensen die soms helemaal omvergeblazen zich verloren in de woestijn ervaren.”

WILL HALL

 

Will Hall, MA, Dipl PW. Therapeut en leraar, auteur.

Will Hall is een man die veel ervaring heeft met het omgaan met ervaringen die een mens een tijd kunnen desoriënteren en uit de gewone tred van het leven slingeren.

Na hem persoonlijk meermaals te hebben ontmoet en te zien werken, nodigde ik hem uit om dit seminar rond het thema “Being with” bij ons te geven

Een unieke kans om hem als mens direct te ervaren.

En dit misschien om de volgende redenen:

 

Er overkomt je iets wat je al dan niet hebt zien aankomen en je hebt ervaren dat je de weerbaarheid miste of mist om de grote kwetsbaarheid waarmee je geconfronteerd werd of wordt te leven en te doorstaan zonder jezelf te verliezen of op te breken.

Of je begeleid mensen die door wat ze ervaren het gevoel leven niet langer opgenomen te zijn in de stroom van het leven van elke dag omdat kwetsuren en het verwerken ervan tijd en ruimte vragen en een veilige omkadering.

Of je bent op zoek naar vormen die deze omkadering kunnen verbreden door samenwerking met lotgenoten, families en wie zich hiervoor inzetten wil.

Will Hall heeft het zelf geleefd en meegemaakt en hij ondervond hierbij dat je door de mensen die je opvangen niet altijd direct wordt begrepen.

Symptomen die tengevolge van het opgelopen trauma of andere oorzaken en aanleidingen kunnen opduiken, worden niet altijd als wegwijzers gelezen om het traject van heling in het zicht te krijgen of te brengen.

Of je dreigt je te identificeren met een diagnose of prognose die niet meer dan een poging is om verschijnselen in kaart te brengen en te benoemen.

Dit laatste wellicht ook omdat wat je doormaakt nog teveel als taboe wordt geleefd en je je in wat je doormaakt niet langer gezien voelt en begrepen.

Wat hierbij ook een rol speelt is dat in zekere mate tegenslagen die bij het leven kunnen horen

en een sterke indringende invloed op zowel lichaam en geest kunnen hebben, niet voldoende worden geacht en ingeschat en in nog mindere mate de gevolgen ervan.

Alsof ze uit de samenhang van het leven gevallen zijn en hierdoor ook als problematische overgangen worden ervaren.

We leven in een menselijke context waarin niet overal dezelfde waarden gelden, in een natuur die niet altijd met respect wordt benaderd en dit laat voelen en een kosmos die onvoorspelbaar is.

Om nog niet te spreken over de verborgen niet te vatten samenhang tussen mens, natuur en kosmos.

Een samenhang die door de kloof tussen geest en materie niet langer de mens als leidraad dient.

De neiging om de uitwerking van tegenslagen en de verschijnselen die hiermee gepaard gaan enkel en alleen medisch te omkaderen kan op de loer liggen als we de dingen teveel uit zijn verband halen.

Daarom dient bij het geven van ondersteuning de hele mens in beeld te blijven zodat symptomen ook de taal kunnen spreken die hen eigen is.

Belichamen wat niet in natuurlijke zin kan worden geleefd of geheeld omdat een ervaring de ritme en de maat der dingen heeft verstoord. Soms zelfs zodanig dat men het roer van zijn leven even kwijt is.

Door moeilijke omstandigheden waarin Will Hall terecht kwam en traumatiserende ervaringen die hij leefde, hadden als gevolg dat hij de connectie met zichzelf en deze samenhang kwijt geraakte. Maar door wat hij doormaakte en zowel het niet altijd begrepen worden als het wel vinden van herkenning op het levenstraject van zichzelf hervinden, motiveerden hem om zowel de relatie met de samenhang van het leven, de erkenning van de diepere lagen der menselijke psyche te achten en mogelijkheden aan te spreken die hem zouden helpen op een voedende en helende wijze respons te geven aan situaties die moeilijk te leven zijn.

Dit deed hij eerst individueel om in zijn kracht  te komen en een verandering te ondergaan waarbij hij onderscheid leerde maken tussen wat hem hierbij helpt en wat hem benadeelt.

Een hele weg die hem in een nog latere fase motiveerde om enkele opleidingen te volgen waarin hij zijn opgedane ervaring kon toetsen aan ervaringen van mensen die hem hierbij konden gidsen. Door de integratie van alles wat hij in dit levenstraject leerde kwam hij tot het hervinden van zichzelf of wat men ook Recovery  *1 noemt.

Uit het hele levenstraject dat hij tot dusver volgde ontspon zich in hem een visie op wat kan bijdragen aan een weg van wederzijdse menswaardige ondersteuning en het hervinden van zichzelf.   

Hij ontwikkelde zich ondertussen tot een volwaardige internationale trainer, supervisor, coach en veelgevraagd spreker en ondermeer ook als gastdocent aan de universiteit van Maastricht op vraag van Jim van Os, in het kader van een menswaardige omkadering van menselijk lijden.

Zijn ervaring, eenvoud van verwoorden en geloof in mensen waren voor Phil Borges aanleiding om hem in de film Crazywise aan het woord te laten.

In de fragmenten waarin Will Hall aan het woord is vertelt hij ook iets over de crisis die hij doormaakte en hoe hij deze fase leefde.

Hij gaat ook in op het onderscheid tussen het behandelen van geestelijke crisis en fysieke gezondheidsklachten.

Hij legt de nadruk op het belang van een ontmoeting, een invoelen en aanvoelen van wat de ander doormaakt en dit vanuit een sterke verbinding met de eigen ervaring om raakpunten te vinden die tot erkenning en herkenning kunnen leiden.

Hij komt eveneens in beeld als begeleider van groepen waarin verbindend spreken een grote rol speelt bij het veilig omkaderen van een proces van heelwording.

Hij heeft veel praktische kennis rond werken vanuit gelijkwaardigheid en verbondenheid, ook Peer-support * 2 genoemd.

Door zijn jarenlange vorming en praktische ervaring met Process Work * 3 en Open Dialogue * 4 weet hij op een dynamische en creatieve wijze een dialoog op gang te brengen tussen koppels, lotgenoten, families en is hij ook werkzaam in organisaties waarin gepoogd wordt op een menswaardige wijze met elkaar te werken.

Hij heeft ervaring en inzicht rond verschillende staten van bewustzijn, conflictoplossing, trauma, psychose en geestelijke crisis, alsook mishandeling en geweld.

Hij groeide op in een artistieke familie, die echter belast was met kwetsuren, die hem als kind niet onberoerd lieten.

Zijn vader is een veteraan uit de oorlog in Korea en had bijgevolg psychiatrische opvang nodig. Zijn moeder heeft haar wortels in de Choctaw Indiaanse cultuur, een van de oorspronkelijke volkeren van Noord-Amerika en was wees.

Hij was hierdoor als kind zeer beïnvloed en maakte als jongere meerdere geestelijke crisissen door, waarbij zijn zoektocht naar heelwording niet vanzelfsprekend was.

Hij integreert nu al deze ervaringen in een visie op het leven waarin de zorg om de medemens en het welzijn van de aarde centraal staat.

Over zichzelf zegt hij:

“Ik ben diep geroerd door het mysterie, het lijden en het potentieel van wat het betekent op deze planeet mens te zijn en ik streef naar een manier voor ieder, los van waar onze geest ons leidt, om thuis te komen.”

 

Noten:

1 Recovery

Gebruiken we hier in de betekenis van ‘zich hervinden en helen’.

En niet in de betekenis van de oorspronkelijke staat terugvinden, wat heel erg misleidend kan werken en valse verwachtingen kan scheppen.

2 Peer support

Het woord Peer staat voor gelijke samenwerking en ondersteuning en het delen met elkaar van kennis, inzichten en ervaring. Mensen worden met elkaar verbonden door gelijkwaardigheid of door in gelijkwaardige omstandigheden te verkeren.

De hulp die geboden wordt kan diverse vormen aannemen naargelang de behoeften en noden van het moment. Professionele trainers en non-trainers kunnen er deel van uitmaken. Het doel erachter is wederzijdse ondersteuning en omkadering op basis van openheid en inlevingsvermogen.

3 Process work

Is proces georiënteerde psychologie die bestaat uit een breed scala aan toepassingen op het gebied van psychotherapie, persoonlijke groei en groeiprocessen.

4 Open-dialogue

Een benadering die zowel een filosofisch als theoretisch verslag van de wijze waarop gekeken wordt naar en omgegaan wordt met mensen die een psychische crisis ervaren, hun families en andere netwerken en zorgsysteem zoals dat in West-Lapland in de laatste 30 en 40 jaar tot ontwikkeling is gekomen. Doelstelling is diegenen die bij de crisis betrokken zijn bijeen te brengen om zo met elkaar in gesprek te raken. Door ervaring blijkt dat wanneer de sociale omgeving met de extreme emoties van de crisis om kunnen gaan en met onzekerheden kunnen leven dit leidt tot een gemeenschappelijkheid die herstel mogelijk maakt.

HUGUETTE BEYENS

 

 

 

Sedert meer dan 35 jaar ben ik werkzaam in een huis voor herbronning en inkeer in Huize Poustinia gelegen in de Luxemburgse Ardennen waar ik jarenlang mensen individueel en in groep begeleid heb bij het hervinden van zichzelf. Aanleiding was zowel verlieservaring, een geestelijke crisis, of andere traumatische ervaring.

Het scheppen van een kader waarin de basis van het leven, de dagelijks zorg voor de gewone dingen van het leven, de natuur  in haar wilde staat met haar rijke planten- en bodemleven en wilde dieren in de omgeving in het zicht blijven, deden mij jarenlang aan den lijve ervaren hoe wezenlijk de samenhang van het leven is voor het hervinden van jezelf.

Deze basis is de meest oorspronkelijke dimensie van “Being with”, een leidraad voor hoe dit een vertaalslag geven in het schenken van nabijheid en het aanwezig zijn bij het proces dat de ander leeft, zonder de ander de kans te ontnemen zelf zijn leven in handen te nemen.

Alsook voor het ontdekken hoe onlosmakelijk dit verbonden is met de mate waarin men als begeleider in connectie blijft met wat op natuurlijke wijze bijdraagt tot het hervinden van jezelf, als de draad van je leven door omstandigheden een knoop krijgt of wordt doorgeknipt.

Vanuit deze gemeenschappelijke basis poog ik de laatste jaren via het non-profit orgaan Het Levenssnoer mensen bijeen te brengen en bruggen te bouwen om in verbondenheid te werken aan initiatieven die de samenhang van het leven en bijgevolg ook de gehele mens in het zicht houden bij het aanspreken van mogelijkheden tot het maken van het herop nemen van de eigen levensdraad. Een vorm die aansluit bij mijn huidige levensfase waarin het delen en doorgeven van kennis en ervaring de motor zijn voor het bijdragen aan.

Na vele jaren aan de basis werken en leven met mensen en samen stilstaan bij het levenstraject dat ze leven, merk ik dat oriëntatie, informatie en dialoog fundamentele bouwstenen zijn voor het herkennen van wat je doormaakt. Dit om te voorkomen dat ze zich van een verder bijdragen aan uitsluiten.

Dit ligt dan ook aan de basis van mijn beweegreden om een levende uitwisseling op gang te brengen tussen allen die bij een proces betrokken kunnen geraken. Zo kunnen raakpunten ontstaan die mensen helpen om wat ze leven en doormaken in een breder perspectief te plaatsen en meer zicht te krijgen op.

ik geloof dat in deze tijd de diversiteit aan denkbeelden en benaderingen deel uitmaken van het rijke spectrum aan mogelijkheden die de mensheid ontwikkelt als respons op de uitdagingen van het leven. Dat de mens als creatief wezen voeding nodig heeft om te ontdekken dat zichzelf uitdrukken op velerlei wijze kan geschieden en dat de vorm die hem het meest helpt om thuis te komen hem ook zijn waarde spiegelt.

Door het seminar rond Being with te organiseren hoop ik de waarde te belichten om bij hulp bieden  de hele mens voor ogen te houden, alsook het unieke in zijn beleving, en zijn sociale context. Alsook de noodzaak om nieuwe vormen van opvang te creëren die deze waarden belichamen.

Huguette Beyens