Doelstelling
Wat beoogt ze.
Een transdisciplinair -en cultureel veld ter ondersteuning van een gemeenschappelijke reflectie over de ethiek van geestelijke gezondheid en de integratie van geestelijke kwetsbaarheid in een breder samenlevingsverband.
Haar ontstaan.
Het Levenssnoer is in het leven geroepen op de overgang van leven op dood, als alle raakpunten van het leven het Ultieme raakpunt van het leven ontmoeten. Het punt waar leven ondeelbaar in zijn veelheid letterlijk tot op het bot raakt en aanraakt. Als afscheid nemen zich voltrekt.
In dit kwetsbare moment waarin de vele gezichten van kwetsbaarheid oplossen in wat niet langer benoembaar is maar wel wordt ervaren ontstond het beeld van een snoer dat de vele kwetsbare momenten van levens aaneenrijgt tot een krachtige band, die mensen bij elkaar brengt in een gemeenschappelijke ervaring. Het ervaren van momenten die mensen dwingen potentieel aan te boren wat niet eerder is aangeraakt om de uitdaging door dit moment gegeven aan te gaan .
De uitdaging op dat moment van overgang betekent een doorbraak naar niet eerder verkende verten die eenmaal verkend vele perspectieven kunnen openen. Het leven snoeit soms onherroepelijk maar daar waar de wonde is stuwt het onversaagd om wederom op te bloeien.
De oude vorm verwisselend voor een nieuwe. Metamorfose is motor van het leven.
Perspectieven die mensen kunnen helpen voorbij de grenzen van hun ervaren te bewegen en er niet mee samen te vallen. Ons bestaan is in wezen grenzeloos en wordt begrensd door de getijden van het leven waarin wel en wee de revue passeren en waardoor wij tot mens gebeiteld worden. Getijden vertalen zich niet enkel in de wijzers van de klok. Ze zijn ook de momenten van overgangen in het leven die bij het leven horen, van situaties en belevenissen waarop we niet altijd voorbereid zijn. Die ons kunnen overweldigen en hierdoor even of langer de grond onder onze voeten weghalen.
We worden op school op het slagen in het leven voorbereid niet op hoe we in het leven dat op zich een leerschool is, ons eigen potentieel kunnen aanspreken. We missen op den duur de weerbaarheid om de dingen die bij het leven horen zinvol en menswaardig te leven en om ze te integreren in de ervaring van ons mens-zijn
Daarom de kraanvogels als logo voor de site. Ze spiegelen ons door hun sierlijke slingerende beweging de flow van het leven, Het Levenssnoer, dat de dans van het leven verbeeldt, een komen en gaan, alles in zijn steeds veranderende vorm met zich meenemend.
In dit perspectief stelt Het Levenssnoer zich ten doel workshops, seminaries, lezingen en conferenties te organiseren die mensen vanuit een gemeenschappelijk ervaring verbindt. Ze wil dergelijke initiatieven spijzigen door mensen uit te nodigen die wat de aangesneden thema’s betreft ervaring hebben en in hun werk initiatieven in die richting hebben genomen of onderzoek hebben verricht.
Dit doet ze zowel ten Huize Poustinia, waar ze haar zetel heeft, of buitenshuis waar ze de locaties kiest in overeenstemming met de vorm waarin de thematiek belichaamd wordt.
Moge dit snoer van leven zoekende mensen ten dienste staan in een geest van openheid en diversiteit die een transdisciplinaire benadering bevordert en ondersteunt. Niet wat mensen scheidt maar wat mensen verbindt geeft kracht. We worden als individu sterker door op een eigen unieke manier deel uit te maken van de diversiteit van denken, voelen en ervaren om aldus referentiekaders te hanteren die ons voorbij de persoonlijke invulling van het bestaan leiden.
In deze dans van het leven verbonden,
Huguette Beyens
